Muffiny z powidłami śliwkowymi

21 dni, 504 godziny, 30 240 minuty-  tyle dokładnie mnie nie było z Wami. Dlaczego?  - nasuwa się pytanie. Sama nie wiem jak się z tego wybronić. Fakt jest niezaprzeczalny , że w czasie mojej nieobecności przeżyłam maraton ciastowy ( kolejny już) absolutnie niesamowity w nowe doświadczenia ciastowo-tortowe. W czasie mojego ukrycia blogowego powstało kilka tortów ( w tym np: tort fortepian , bądź skrzypce- na specjalne zamówienie wyjątkowych nastolatków) , kilka serników też tam było, mazurki, Wuzetka i jeszcze kilka. Oczywiście jak zwykle zresztą fotorelacja stanęła na niczym, wszystko poszło szybciej niż zostało zrobione :):). A tak bardzo chciałam wrzucić jakiś post na Wielkanoc, a tak bardzo chciałam złożyć Wam życzenia wielkanocne, a tak bardzo chciałam podzielić się z Wami moimi wielkanocnymi troskami, obawami ( oczywiście związanymi z wypiekami). Ehhhh...

Osłodzę Wam ten gorzki smak mojej nieobecności i proszę:  oto dla Was muffinki z powidłami śliwkowymi- powidła oczywiście własnoręcznie usmażone i do słoików zapakowane- żeby nie było :). Do przygotowania myślę, że sporej porcji tych małych słodkości potrzebujecie:

300 g mąki pszennej

125 ml oleju

180 ml mleka

2 jajek

16 g cukru waniliowego

130 g cukru

2 łyżeczki proszku do pieczenia

powideł śliwkowych

Wykonanie tych babeczek jest dziecinnie proste: w dużej misce łączymy powyższe składniki( oprócz powideł) za pomocą rózgi - mieszamy je tylko do połączenia.  Reszta to czysta przyjemność : do wyłożonej papilotkami foremki nakładamy po łyżce ciasta, kolejno łyżkę powideł i ponownie łyżkę ciasta. Muffinki pieczemy w 180 C przez mniej więcej 20 minut, do lekkiego zbrązowienia. Studzimy a ostudzone lukrujemy.



Prostszego sposobu na cukrowy odlot chyba nie można sobie wyobrazić.

P.S : składam najserdeczniejsze życzenia drogowcom i transportowcom dzisiaj ich święto-  a wśród nich ten najważniejszy, ten jedyny  - mój mąż.

Buziaczki Szuszulka